Czym jest młodość?
Młodość „jako taka” nie jest wcale tak godna zazdrości. Jest to, ogólnie biorąc, okres walki i ciężkiej pracy, a towarzysząca mu z reguły nadczynność hormonalna jest przyczyną wielu burz i kryzysów psychicznych, nierealnych marzeń, gwałtownych pragnień i dążeń, co w połączeniu z brakiem doświadczenia i mądrości życiowej nader często prowadzi do różnego rodzaju niepowodzeń i katastrof. Sama tylko dziedzina seksualna jakimże jest obfitym źródłem rozczarowań i młodocianych tragedii, od których aż roi się w różnego rodzaju „Filipinkach”. Doprawdy, zamiast zazdrościć komuś jego osiemnastu kit, lepiej zastanowić się nad swą czterdziestką czy sześćdziesiątką, a okaże się, że i one kryją w sobie niemałe walory. Równowaga psychiczna, spokój, zadowolenie z życiowych sukcesów i osiągniętego stanowiska, rozum i życiowe doświadczenie — to wszystko bezcenne skarby, które pod warunkiem zachowania zdrowia fizycznego mogą uczynić wiek dojrzały i podeszły znacznie szczęśliwszym od lat młodzieńczych. Ściśle biorąc, nie szczęścia zazdrościmy młodzieży, lecz zdrowia i sprawności — tych skarbów siły życiowej, których młodzi nie zdążyli jeszcze zmarnować. I nie swego wieku wstydzimy się, lecz ruiny zdrowia, która wyraźnie rysuje się na naszej twarzy. Tę ruinę widzimy i boimy się jej. Boimy się dyskwalifikacji zawodowej, rozbicia szczęścia małżeńskiego i wielu innych klęsk, którymi ona grozi. I trudno się dziwić, że pod wpływem tej obawy szukamy pomocy w różnych szumnie reklamowanych zabiegach i kuracjach „odmładzających”, a nawet w chirurgii kosmetycznej. Tu właśnie profilaktyka geriatryczna podaje rękę higienie, podkreślając jak najdobitniej, że jedyną podstawą i źródłem istotnego odmłodzenia i utrwalenia młodości jest zdrowie, pełne zdrowie, które osiągnąć można tylko przez gruntowne uświadomienie i poważny, rzetelny wysiłek.
